Pulp Fiction Plağım

Baştan söylemekte yarar var, güzel bir hediye bu. Quentin Tarantino‘nun 1994 model filminin soundtrack albümünün plak formatına da nihayet sahip oldum böylece. Albümü daha önce kaset olarak bulabilmiştim.

Bir filmin çok sevilmesinde ve akılda kalmasında etkili olan önemli unsurlarından birisi de elbetteki soundtrack’leridir. İşte Pulp Fiction‘ın film müziği bu işlevi fazlasıyla yerine geçmiş ve hatta yer yer filmin bile ötesine geçmiş bir müzik. Filmi bilen bilmeyen herkes muhakkak şu melodiyi duymuştur: Misirlou.

Sevdiğim filmlerin soundtrack albümlerini yavaş yavaş plak formatında toplamaya devam ediyorum. Yıllar önce Kill Bill ile başlamıştım bu işe. Aslında bu açıdan bakıldığında Quentin Tarantino filmlerinin istisnasız hepsinin soundtrack albümleri toplanmaya değer işler. Çünkü çok çeşitli tarzlar içeriyorlar.

Plaktan bahsedeyim biraz da. İçerisinden albümü mp3 olarak da indirmenizi sağlayan bir kod çıkıyor en başta: Back To Black Vinyl kodu. Bu güzel bir avantaj. Ancak plak ne yazık ki gatefold değil ve sleeve yok. Plak kabının arka yüzünde bilgiler yer alıyor. Ve biz burada neyi farkediyoruz? Plak, MCA Records‘tan çıkmış! Yani ben basmışım. (MCA Records, benim halen yürüttüğüm bir distro ya o açıdan şakasını da yapayım dedim.) Albümde toplam 16 tane parça bulunuyor. Filmden pek çok kare yer alıyor kapakta. Ön kapakta ise Uma Thurman‘ın hafızalara kazınmış o meşhur pozu yer alıyor. Yıllar sonra Kill Bill’le daha bir ünlü olacağını bilmiyor o sıralar.

Şimdi herkes Misirlou‘yu bilir bu albümden. Ama bence asıl büyük keşif şudur. Çok iyi bir zamanlama ve biraz ön hazırlıkla müthiş keyif alarak dinleyebileceğiniz bir şarkıdır bu. Bir de şu şarkı var: Surf Rider Dinledikçe biraz da Türk işi geliyor melodi kulağa.

Filmden bir “sahne”

Bizim için bu filmin, bu albümün bir diğer önemi de bir diğer özelliği Yağız ve Ender‘in kurduğu grubun ismine ilham vermiş olması. Epey bir ilham alarak grubun adını UCUZ ROMAN koydular gençler.

2014 Yılımın Değerlendirmesi

Yıllar bir biri ardına geçiyor, hayatlarımız değişiyor sevgili okur. Hayatımın belki de en önemli yılıydı 2014 ve en çabuk geçen yılı oldu.

Her yıl yazdığım ve geride bıraktığım yılı değerlendirdiğim yazılardan birisi olacak bu da. Geçen sene yazdığım, 2013 Yılı Değerlendirmesi‘ni okudum az önce. Blogun en hantal yılı olarak bahsetmişim. Ancak, bu yıl beş yıllık My Resort Tarihinin en kötü yılı olmuş, onu anladım. Çünkü altı ay süren bir askerlik ve bir ay süren bir evlilik sürecinde tamamen blogdan uzaktaydım. Tek bir kelime yazmadım. Haliyle reytingler de düştü. Ancak olsun, bunu dert etmiyorum. İnternet alışkanlıklarında belirli dönemler vardır. Örneğin 2000’lerin başında forum siteleri çok revaçtaydı. Sonra sözlükler birden moda oldular. Sonra blog dönemi başladı. Akıllı telefonlarla birlikte bu sefer de fotoğraf ağırlıklı içeriklerin yer aldığı sosyal profil siteleri popülerleşti. Dolayısı ile kişisel blogların artık iki kuşak geride kaldığını söylemek hiç de yanlış olmaz. Özellikle video ve fotoğraf paylaşımlarına olan ilgi bu denli yoğunken kelimelere ilgi gösteren okuyucuların sayısı ciddi oranda azaldı.